Η στεφανιαία νόσος απαιτεί συχνά, εκτός από την φαρμακευτική αγωγή, διενέργεια αγγειοπλαστικής για αντιμετώπιση των σοβαρών στενώσεων ή αποφράξεων. Η αγγειοπλαστική συνίσταται, κλασικά, σε διάταση της στένωσης με μπαλόνι και τοποθέτηση στεντ. Συχνά υπάρχουν στενώσεις με μεγάλο φορτίο ασβεστίου το οποίο αυξάνει την πιθανότητα επιπλοκών ή αποτυχίας της αγγειοπλαστικής. Αυτό οφείλεται στη δυσκολία να διαταθεί πλήρως η ασβεστωμένη στένωση με αποτέλεσμα τη μη πλήρη έκπτυξη του στεντ, γεγονός το οποίο μπορεί να προκαλέσει άμεσες ή μακροπρόθεσμες επιπλοκές. Οι επεμβάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη τεχνική δυσκολία, χαμηλότερο ποσοστό επιτυχίας, υψηλότερο ποσοστό περιεπεμβατικών επιπλοκών, αλλά και χειρότερη απώτερη έκβαση, λόγω υψηλότερου ποσοστού θρόμβωσης και επαναστένωσης των stents.

Η αντιμετώπιση τέτοιων ασβεστωμένων αγγείων διευκολύνεται με την μέθοδο της Ενδοστεφανιαίας Λιθοτριψίας (Intravascular Lithotripsy – IVL). Αυτή διενεργείται με την εφαρμογή μιας πρωτότυπης συσκευής-καθετήρα (Shockwave Intravascular Lithotripsy), που επιτρέπει τη διάνοιξη και τροποποίηση της σκληρής στένωσης μέσω εκπομπής υπερηχητικών ωστικών κυμάτων, ικανών να μεταδίδουν τοπικά πίεση έως και 50 ατμόσφαιρες. Η Ενδοστεφανιαία Λιθοτριψία απελευθερώνει στην επιφάνεια της πλάκας υψηλής ταχύτητας παλμικά ωστικά κύματα, προκαλώντας ελεγχόμενη θραύση και κατακερματισμό του συσσωρευμένου στα τοιχώματα ασβεστίου.

Με την τεχνική αυτή διαμορφώνεται και προετοιμάζεται κατάλληλα η σκληρή επιφάνεια της αθηρωματικής πλάκας, εξασφαλίζοντας έτσι, χωρίς επιπλοκές, τη βέλτιστη έκπτυξη και εναπόθεση των stents.